تغییرات عوامل هموداینامیک در پاسخ به انقباض های کانسنتریک و ایسنتریک آیزوکینتیک و دورۀ ریکاوری متعاقب آن ها

خلاصههدف. هدف از این تحقیق، مقایسه تأثیر انقباض­های کانسنتریک و ایسنتریک آیزوکینتیک و ریکاوری متعاقب آن ها بر عوامل هموداینامیک در مردان بود.زمینه.امروزه با پیشرفت تکنولوژی و تولید دستگاه­های پیشرفته تمرینی، اجرای پروتکل های مختلف تمرین مقاومتی به منظور بهبود عملکرد سیستم های عضلانی و قلبی- عروقی امکان ­پذیرشده است.روشکار.در این مطالعۀ نیمه تجربی، 10 مرد سالم برای شرکت در تحقیق داوطلب شدند و در دو جلسه جداگانه، دو پروتکل انقباض عضلانی آیزوکینتیک کانسنتریک/کانسنتریک (Concentric/Concentric) و ایسنتریک/ایسنتریک (Eccentric/Eccentric) شامل فلکشن و اکستنشن زانو با پای برتر را به صورت چهار ست10 تکراری با سرعت60 درجه بر ثانیه اجرا نمودند. عوامل هموداینامیک، قبل، بلافاصله و 30 دقیقه پس از فعالیت اندازه گیری شدند.یافته­ها. آنالیز آماری داده­ها افزایش معنی­دار عوامل هموداینامیک (001/0p<) را در پاسخ به فعالیت و کاهش این عوامل را طی دوره ریکاوری نشان داد. همچنین، فشار خون سیستولی (SBP)، میانگین فشار خون سرخرگی(MAP) و میزان محصول فشار(RPP) در پاسخ به نوع انقباض عضلانی تفاوت معنی­داری را نشان داد. میزان درک از فشار (RPE)، صرف نظر از نوع فعالیت، از ست اول تا ست چهارم به طور معنی­داری افزایش یافت، در حالی که بین دو پروتکل تفاوت معنی­دار مشاهده نشد (05/0p>).نتیجه­گیری. تغییرات عوامل هموداینامک در پاسخ به فعالیت CON/CON بیشتر از ECC/ECCاست که نشان­ می­دهد پروتکل حاد ECC/ECC نسبت به CON/CON از نظر همودینامیکی ایمن­تر می­باشد.